Daar gaan we dan, op naar het Italiaanse avontuur.
Donderdag 2 januari 2025, het moment dat ik richting Italië ging verhuizen. Op naar mijn Italiaanse avontuur. De laatste keer naar bed gaan, de laatste keer opstaan, de laatste keer alles doen in je huisje, dat is best vreemd. Het was ook al helemaal leeg. Het was alleen Mina, een bed, onze laatste spulletjes en ik. Vroeg op, broodjes smeren, laatste spulletjes in de auto (dat was nog best veel) en misschien nog wel drie dikke knuffels aan mama, Femke, Lucas, Tamara, Anouk, Jason, Kitty & Mirthe. Die ons zo vroeg nog even kwamen uitzwaaien.
Samen met papa & Arjan vertrokken wij om 05:00 uur de Reeshof uit. De eerste uren hebben we veel regen en sneeuw gehad, niet fijn en gezellig om zo te rijden, zeker niet in het donker. In de ochtend was het wit om ons heen, dat is wel een prachtig magisch gevoel.
Mijn gevoel was ook goed, ik was rustig en klaar voor mijn nieuwe avontuur. Gek gevoel is het wel en het besef moet ergens nog komen, denk ik.
Na een goede eerste reisdag, van net iets meer dan 1000 km, zijn we gestopt tussen Milaan en Como. Mina deed het zo goed onderweg, ze was super rustig en heeft veel geslapen. Heel af en toe haar eruit gehaald om een stukje te wandelen. Wanneer ik belde van papa's bus naar Arjan en ze hoorde mij, ging ze even miauwen. In de hotelkamer ging ze helemaal op ontdekking en was ze blij. Goed hotel, wel zijn we ergens anders een hapje gaan eten, want dat willen wij natuurlijk in Italiaanse sfeer en gezelligheid. Nadat we onze buikjes VOL hadden gegeten, was het tijd voor ons bedje.
Na een goede nacht, met een kleine uitslaap actie van papa, konden wij onze weg weer vervolgen. Een ontbijtje deden we om de hoek van het hotel in een leuk barretje, croissantje met een cappuccino erbij.
De laatste 500 km. We hebben deze dag wel echt op ons gemak gedaan. Ik heb het voor elkaar gekregen om vandaag wel een stukje te rijden, tot aan de lunch, want toen was het wel weer genoeg geweest. Mannen en hun stuur afgeven......
Onze buikjes hadden weer honger, lees hier nog overduidelijk BUIKJES, na 8 dagen eten was dat wel even anders. Dus wij vonden weer iets leuks om te lunchen. Ristorante Pizzeria il Colle è, een hele leuke stop net voor Florence langs de A1. Voor als je richting Umbria rijd. Wiehoeeeee, hierna moesten we nog een paar uurtjes. Het was helaas wat drukker op de weg geworden dus het laatste stukje duurde wat langer. Ik kon eigenlijk ook niet meer wachten om hier te zijn, en wilde graag in het licht aankomen. Nou dat was gelukt, wij kwamen rond 4 uur aan op La Coccinella!!
Reactie plaatsen
Reacties
Ha Sanne,
Ik ben achterstevoren jouw blog aan het lezen!
Onderweg vanuit Winterberg (weekje op de ski's met Hans en Robin en nu naar huis).
Zaten net ook aan een cappuccino met croissants en stelde aan de heren voor: "We kunnen ook naar Umbrië gaan! " :)
Leuk om jouw avonturen te lezen Sanne!