Sorry dat ik dit blijf herhalen, maar wat is het hier toch prachtig. Een ding wat ik niet mis zijn de 'saaie huizen in Nederland, de rechte straten, rechte muren, zelfde voordeuren. Goed, ik heb weer het een en ander meegemaakt. Dus ik neem jullie mee :)
In Italie heb ik nog een hele week genoten met mijn lieve ouders, Anouk, Mirian & Jeroen. Het was een prachtige week, vol zon, lekker kletsen en leuke dingen doen. Zo waren wij weer een dagje te vinden op "De Boederij", gingen we BBQ-en, lagen hun bijna allemaal nog aan het zwembad en gingen Anouk en ik een dagje naar Perugia, naar een wijnfestival in Spello, picknicken met Mina, sloten wij de boerderij dag af in de bar (geen goed idee), ontmoetten we nieuwe mensen uit het dorp waarmee we gingen eten en lagen we een hele dag in bed! Ook het knuffelen met mijn drie kleine poezenvriendjes was weer fijn.
Ik ging deze week ook weer aan het werk op het agriturismo en begon met een nieuwe Italiaanse cursus. Mezelf uitdagen door naar de gevorderde les te gaan, behoorlijk pittig, maar ook weer goed. Lets go grammatica.
Toen ging papa, mama & Anouk weer naar huis en werd het stiller, wetende dat ik mijn Italiaanse leventje weer ging oppakken. Ik heb het hier naar me zin. Het dorp is echt enorm leuk, zo ook mijn huisje. Wat ik steeds meer Sanne aan het maken ben. Op dit moment is mijn keuken eindelijk geplaatst en ben ik het helemaal aan het inrichten. Eindelijk dozen uitpakken die ik vorig jaar november samen met mama heb ingepakt.
Eind oktober heb ik nog veel leuke dingen gedaan. Samen met Gunther & Savannah wat gedronken bij mij thuis, samen naar Assisi geweest met de twee Hongaren die ook aan het werk waren op het agriturismo, en wat drankjes drinken in de bar. Samen met Mariette naar het kleinste theater in Monte Castello di Vibio en een week later naar de chocoladefabriek Perugina. Ontzettend leuke ervaring :) Ook begonnen de werkzaamheden in mijn huisje, op naar de verwarmingen en een nieuwe keuken.
In november genoot ik van verschillende lunchen buiten huis, zo kookte Mathijs vaak. Ging ik lekker naar Nathalia en haar familie, mocht ik bij de buren Davide & Paola lunchen. Had ik een hele leuke cursus met de groep naar een olijfolie pers, en gingen we daarna met de groep een drankje en hapje eten in een fantastisch mooi restaurant van een iemand uit mijn groepje. Koffie drinken met lieve Laura & Tom. Die nu een bijzonder mooie reis aan het maken zijn in Zuid-Amerika. Nog een keer gaan lunchen dan maar; samen met Rocco & Eve. Ontbijtje in de bar, die zijn echt de beste. Cappuccino & een pistache croissant.
Toen gebeurde het gene wat ik niet hoopte dat zou gebeuren. De werkzaamheden in San Vito
(bij het hotel/restaurant) waren nog steeds niet begonnen. Dit zou begin september al gebeuren. Het was ondertussen de eerste week van november en er was nog niks gebeurt. Ik wachtte geduldig, misschien wel te geduldig. Toen vertelde de mannen mij het nieuws dat er een grote 'twijfel' was over hoe nu verder. Er kwamen alleen maar "rare" dingen bij. Ik bespaar jullie de details maar de keuze is gemaakt om niet door te gaan. Een groot risico, want de vraag is of we dan wel open zouden kunnen gaan in 2026, dit kost alleen maar meer geld maar ook energie en geduld. Het was een hele gekke week. Dit was natuurlijk het project, waarvoor ik verhuisd ben naar Italië, waar ik ook al twee jaar mee bezig was. Je stelt je jezelf voor, hoe je daar rond gaat huppelen en iedereen blij mag maken. Ik voelde me verdrietig, onzeker en een beetje in de war, maar niet voor lang. Ik had totaal geen zin om me zo te voelen. De grootste droom is om in Italië te wonen. Ondertussen kwam Chiara met een vraag. Ze ging een restaurant in de buurt mee overnemen en vroeg of ik bij haar wilde komen werken. Bizar, echt bizar hoe een week kan lopen. Hier twijfelde ik niet over en wilde ook enorm graag aan de slag.
Toen ging ik nog even een weekje naar Nederland. Ik was op Noan zijn feestje, heb baby Diek mogen ontmoeten, we hadden een Peerkes zusjes dag en nog meer verjaardagen. Tussendoor van alles en iedereen genoten. Hier vertel ik in een nieuwe blog weer over.
Na een fijne terugreis samen met Rob & Carola, kwam ik op dinsdag 2 december weer thuis. En begon ik die zondag met mijn nieuwe baan. Ontzettend spannend en heel veel zin in. Ik ben blij dat ik werk heb, in een restaurant, dus werk doe wat ik leuk vind en blij dat ik lekker bezig ben!
Ik wens iedereen hele fijne feestdagen en een gelukkig mooi nieuwjaar.
Hele dikke knuffel van mij x
Reactie plaatsen
Reacties
Ongelofelijk trots op jou! Loveyou xx je zusje
Hallo wereldreiziger, wat een avonturen beleef jij weer. Oh jammer dat t niet wil lukken met de droom. Dat het niet volgens plan gaat, maar fijn dat je nu werk hebt gevonden in een restaurant. Hele dikke knuffel van mij.
Hey lieve Sanne, super trots op jou.
Fijne dagenš„°